Boekverslag Verdoofd - november 2015

Inleiding

Toen ik hoorde dat we weer een leesverslag moesten maken, heb ik lang getwijfeld over welk boek ik zou kiezen. Ik heb uiteindelijk gekozen voor het boek ‘Verdoofd’ van Cis Meijer. Ik heb het boek in drie dagen uitgelezen, dat is voor mijn doen erg snel. Het boek was gelijk erg spannend waardoor ik het eigenlijk in een keer uit wilde lezen. Ik heb voor dit boek gekozen omdat mijn zusje het gelezen had. Zij dacht dat ik dit boek ook wel leuk zou vinden. Ik heb de achterkant gelezen en het leek mij inderdaad een erg leuk en vooral spannend boek. Ik houd van spannende boeken omdat ik anders moeite heb om ze uit te lezen.

In dit leesverslag komen eerst de zakelijke gegevens aan de orde en de samenvatting. Ik geef mijn mening over het boek en heb als korte verwerkingsopdracht een poster (advertentie) voor het boek gemaakt. Voor mijn lange verwerkingsopdracht heb ik een interview met de hoofdpersoon uitgewerkt.

Zakelijke gegevens  

Titel                     : Verdoofd
Auteur                 : Cis Meijer
Aantal bladzijden  : 237
Uitgever              : De Fontein, Utrecht
Jaar van uitgave : 2014

Samenvatting

Het verhaal gaat over Lotte. Zij woont samen met haar vader in Nederland. Nina, de zus van Lotte, is naar Parijs verhuisd om daar te gaan werken als model. De moeder van Lotte en Nina is vertrokken, opzoek naar een nieuw leven. Als Lotte op een dag een ansichtkaart van Nina krijgt, zegt iets in haar dat er iets mis is met haar zus. Het is namelijk al haar tweede kaart die week en de woorden ‘P.S.: doe de groeten aan mama’ staan eronder. Lotte bestudeert de kaart goed en ze ontdekt de letters HLP, wat natuurlijk help betekent. Ze weet haar vader over te halen om samen naar Parijs te gaan. 

Ze logeren in Parijs bij een oude vriendin, Josephine, en haar zoon Jean-Paul. Als Lotte en haar vader net in Parijs zijn aangekomen, belt ze de huishoudelijk hulp op. Het blijkt dat er nog een kaart is binnengekomen. Daarop staan de geheime woorden 4. Arr. l. Volgens Jean-Paul betekent 4. Arr. het vierde arrondissement in Parijs. Nu heeft Lotte echt door dat er iets mis is met haar zus en ze gaat op onderzoek uit. Ze doorzoekt  het hele vierde arrondissement maar ze vindt geen aanwijzingen over haar zus. Als ze terugkomt in het huis van Josephine ligt er een vogel met een geknakte kop bij haar bed. 

De volgende dag ontmoet ze Tamati, de buurman. Ze vertelt hem over haar situatie, maar Tamati heeft de avond ervoor ook niet gehoord of gezien dat met de vogel te maken kan hebben. Hij vertelt over zijn broer Anaru. Hij leeft in de catacomben van Parijs. Hij is helderziend en kan Lotte misschien helpen haar zus te vinden. Zijn broer kan slecht tegen bezoek en het is erg gevaarlijk in de catacomben omdat er drugsdealers en andere gevaarlijke personen rondlopen. 

Lotte belt eerst met het modellenbureau van haar zus. Ze wil graag Lisandro spreken. Hij helpt Nina altijd met haar make-up voor een fotoshoot.

Lotte gaat daarna op weg naar de catacomben van Parijs om Anaru te spreken. Daar  wordt ze aangehouden door een junk maar gelukkig op het nippertje gered door Deborah. Zij brengt haar uiteindelijk naar Anaru. Hij is in trance maar wordt opeens wakker en stikt bijna. Verder roept hij: “Help haar! Je moet haar helpen!” Lotte gaat daarna samen met haar vader, Josephine en Jean-Paul naar een expositie van Abe Blom. Hij is gezichtsblind en kan gezichten alleen maar herkennen aan speciale kenmerken. Door de dorst en door de spanning valt Lotte flauw. Abe, de beeldhouwer van de expositie, helpt haar. ‘s Avonds ligt er een steen met een papiertje eromheen op haar kamer. Op het papiertje staat Lotte met een groot kruis op haar hoofd. Diezelfde middag is ze ook al aangereden door een scooter.

De volgende dag ontmoet ze Lisandro. Hij geeft haar de sleutel van Nina’s kamer. Jean-Paul en Lotte mogen even kort op de kamer van Nina kijken. Dat is net lang genoeg om haar dagboek en de laptop mee te nemen. Uit haar laptop blijkt dat Nina gezocht heeft op de term ‘Rosselini’. Lotte ontdekt dat er een Bella Rosselini in Parijs heeft gewoond, maar juist toen het heel goed ging met  haar beeldhouwcarrière is ze overleden. ‘s Middag is ze alleen thuis en komt Abe op bezoek. Samen eten ze een ijsje en Lotte gaat weer naar het huis van Josephine. Daar lijkt haar kat Fifi verdwenen te zijn. Ze gaat de kat zoeken, maar wordt aangevallen in een donker steegje. De aanvaller probeert haar keel dicht te knijpen. Gelukkig kan ze de aanval afweren en loopt het net goed af. ’s Avonds komt Lotte erachter dat er nog een familielid van Bella Rosselini leeft. Hij woont ook in het vierde arrondissement. Samen met de speurhond Vatan gaat ze op pad. Ze laat Vatan aan spullen van Nina ruiken en hij brengt haar bij een huis. Het blijkt woning nummer 1 te zijn. De l. op de kaart van het 4 arr. moest een 1 zijn.

Lotte gaat stiekem naar binnen en ze hoort het liedje ‘Benat, de lievelingssong van haar zus. Ze wordt betrapt door de bewoner. Dat blijkt Abe te zijn. Hij kan wel wat gezelschap gebruiken nu hij bijna klaar is met zijn sculptuur. Ze beseft dat hij het familielid is en de vriend van haar zus. Abe bindt Lotte vast en vertelt hoe hij de codes op de kaarten ontdekte en van Josephine hoorde dat Lotte zou komen. Hij probeerde haar met de vogel en foto af te schrikken. Nina had al snel door dat Abe een psychopaat was en ze wilde de vriendschap verbreken. Nina is het eerste meisje dat Abe zich kan herinneren door haar ene bruine en ene groene oog. Hij ziet dat als een teken. Als hij haar niet als vriendin kan hebben, dan zal hij haar schoonheid voor altijd vereeuwigen. Hij heeft haar verdoofd met papavers en met sneldrogende klei besmeerd. Op de geboortedag van zijn moeder, die hij ook vergiftigd heeft, wil hij dat vervolgens in brons gieten.  Lotte weet haar handen uiteindelijk uit het touw te bevrijden. Vatan geeft haar softbal aan en daarmee schakelt ze Abe tijdelijk uit. Als ze haar zus naar buiten wil brengen, komt hij helaas weer bij en volgt een zware worsteling. Op dat moment komt Jean-Paul aan met de politie. Hij ging naar de kamer van Lotte en zag haar laptop openstaan op dit adres. Lotte weet Nina op het nippertje te redden en alles komt weer goed.

Mijn mening

Mening 1:

Ten eerste vind ik het boek super spannend. Dat komt, omdat je de gebeurtenissen in het boek heel slecht kan voorspellen. Telkens weer gebeuren er dingen, waardoor het lijkt alsof Lotte haar zus nooit gaat vinden. Het boek is vooral geschreven in een ik-perspectief. Hierdoor wordt het nog spannender, omdat je net zoveel weet als de hoofdpersoon. Je wordt helemaal in de gedachten en de gevoelens van Lotte meegesleurd.

Voorbeeld:

Als Lotte de catacomben van Parijs binnengaat, op zoek naar Anaru, wordt ze al snel gegrepen door een junk. Hij dreigt met een mes en wil al het geld van Lotte hebben. In het boek wordt alles heel goed en realistisch beschreven, waardoor je een goed voorstelling krijgt van de situatie.

Mijn armen en benen trillen, en ook mijn ogen, mijn lippen. Ben ik er bijna? Een zucht warme wind gaat langs mijn haren. Ik houd mijn adem in. Het is alsof iemand in mijn gezicht blaast. Onzeker deins in naar achteren. Maar dan grijpt iemand me beet!

Mening 2:

Ten tweede vind ik het boek erg meelevend. Omdat het verhaal in de ik-persoon is geschreven, staat alles over de gevoelens en gedachten van Lotte heel duidelijk in het boek vermeld. Als je het boek goed hebt gelezen, snap je best dat Lotte in een verschrikkelijke situatie zat waarbij haar zus zomaar was vermist, maar in het begin niemand haar geloofde.

Voorbeeld:

Als Lotte heeft ontdekt dat Abe haar zus gevangen heeft gehouden, gaat ze snel naar zijn huis. Ze ziet dat Abe een beeld probeert te maken van Nina. Er ontstaat een gevecht tussen Abe en Lotte. Na alles wat Lotte heeft meegemaakt, hoop je nu echt dat Lotte van Abe wint en haar zus alsnog kan redden.

Als Vatan nou maar komt. Het is nu of nooit. Abe stopt met roeren. Wat bazel jij nou? Vatan! De brul komt uit mijn tenen. Dan hoor ik de deurklink bewegen en de deur vliegt open.

Mening 3:

Als laatste vind ik het boek best realistisch. In het verhaal staan veel dingen geschreven over de kunst in Parijs. Cis Meijer heeft er zelf ook gewerkt als model en ze heeft een grote interesse in Parijs. Dit heeft ze allemaal verwerkt in haar verhaal. Hierdoor lijkt het alsof het verhaal ook gewoon nu had kunnen plaatsvinden. Het enige wat mij een beetje onrealistisch lijkt, is dat iemand de schoonheid van een meisje wil vereeuwigen door een beeld van haar de maken. Dus niet haar na te maken, maar haar in de klei te verstoppen.

Voorbeeld:

Lotte gaat samen met haar vader, Josephine en Jean-Paul naar een expositie in Parijs kijken. Als je wat vaker in Frankrijk bent geweest, heb je vast wel eens een reclame of een zo’n expositie gezien. Verder gaat Lotte in het verhaal naar een museum wat ook echt in het vierde arrondissement van Parijs ligt.

Galerie Seine 51 in het vierde arrondissement is oververhit en ik snak naar een koele plek. Iemand pakt mijn arm vast. Wat ben jij laat! Jean-Paul bekijkt me met een bezorgde blik. Je ziet eruit alsof je aan een bootcamp hebt meegedaan

Opvallendste fragment

Het opvallendste fragment uit het boek vind ik het stuk waarin Lotte wordt aangevallen door Abe als ze aan het zoeken is naar de kat Fifi. Van Josephine moet Lotte verplicht zoeken naar de kat. Dat is heel raar, omdat ze eerder heeft gezegd dat Parijs erg gevaarlijk is om alleen rond te lopen als meisje van haar leeftijd. Als ze in een donker steegje naar Fifi zoekt, wordt ze aangevallen door Abe met een masker op. Als Abe net tien seconden weg is, komt Jean-Paul opeens aangelopen. Door deze gebeurtenis lijkt het alsof Josephine en Jean-Paul iets met de verdwijning van Nina te maken hebben.

Korte verwerkingsopdracht - advertentiecampagne

Lange verwerkingsopdracht - interview

Deze week ga ik voor de schoolkrant langs bij Lotte. Zij heeft pas geleden in Parijs een spannend avontuur beleefd en ik ga haar vandaag over haar belevenissen interviewen.

Wil je je even voorstellen?

Ik ben Lotte, ik ben 15 jaar en ik woon in Nederland, samen met mijn vader. Mijn zus is naar Parijs vertrokken om daar te werken als model. Mijn moeder is bij ons gezin weggegaan om een nieuw leven te beginnen. 

Wat zijn je hobby’s?

Ik vind softbal erg leuk om te doen. Ik speel nu bij de selectie. Toen ik weer terug was uit Parijs, heb ik veel met Vatan geoefend om de bal in een strakke en rechte lijn te gooien. Ik ben nu de vaste pitcher van mijn team. Daarnaast vind ik het leuk om te chatten met mijn zus Nina over haar werk in Parijs

Waarom had je gelijk het gevoel dat er iets mis was?

Het was al de tweede kaart die Nina stuurde die week. Toen we haar kwamen opzoeken in Antwerpen had ze duidelijk gezegd dat ze maar één kaart per week zou sturen. Ook stond er onderaan de kaart: ‘P.S.: doe de groeten aan mama’. Toen mijn moeder bij ons vertrok, hebben we afgesproken dat we niet zoveel meer over haar zouden praten om het snel te vergeten. Daarnaast kreeg ik een soort van visioen waarin ik Nina zag huilen en hoorde roepen om hulp.

Hoe heb je je vader over kunnen halen toch naar Parijs te gaan?

Ik heb mijn hele verhaal aan hem verteld en gezegd dat ik Nina graag nog een keer wilde bezoeken. Mijn vader was er in het begin fel tegen, omdat hij tijdens zijn vorige bezoek ruzie kreeg met Nina. Ik denk dat hij uiteindelijk toch heeft meegewerkt, omdat hij het graag wilde goedmaken

Was je niet bang toen het voelde alsof je de hele tijd werd achtervolgd?

Natuurlijk was ik erg bang. Ik keek de hele tijd achterom om te zien of er toch niet iemand achter mij aankwam. Toen ik de vogel met zijn geknapte kop en de foto om de steen zag liggen, dacht ik echt dat iemand mij probeerde te vermoorden. Ook tijdens de achtervolging door motorrijder was ik erg bang. Volgens mij heb ik in mijn hele leven nog nooit zo hard gefietst. Toen ik in het steegje zocht naar de Kat Fifi had ik er ook helemaal geen goed gevoel bij. Gelukkig kwam Jean-Paul net op tijd.

Heb je nooit gedacht dat Nina gewoon met vakantie was?

Dat heb ik zeker wel even gedacht. Toen zelfs Lisandro dacht dat Nina op vakantie was gegaan, heb ik er echt over getwijfeld of Nina wel in gevaar was. Maar toen ik bij Anaru aankwam, wist is gelijk weer dat ze echt in gevaar was. Hetzelfde geldt voor de koffer die nog in de kamer van Nina lag. Gelukkig ben ik niet teruggegaan naar Nederland en is alles toch nog goed gekomen.

Wat zijn je plannen voor in de toekomst­?

Ik wil graag een goede softbalspeelster worden. Mijn doel is om later de pitcher van het Nederlands elftal te worden. Ook wil ik Nina wat meer gaan bezoeken. Ik chat nu al veel met haar, maar het lijkt mij leuk om met Nina een keer te gaan winkelen in Parijs. 

Bronvermelding

www.cismeijer.nl