zondag 20 november 2016

Leesgroep Sonny Boy

Deel A gezamenlijk

Verwachtingen
Onze verwachtingen over het boek Sonny Boy kwamen erg overeen. We hoopten op een spannend boek over een jongen die opgroeit in oorlogstijd. De flaptekst van het boek gaf ook de indruk dat het een boek met spanning was. Er staat zelfs geschreven:

Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, en besluiten ze joden in huis te nemen – met alle consequenties van dien.

Jammer genoeg kwam er weinig spanning in het boek voor. Vooral het begin vonden we alle vier erg langdradig en het was echt doorzetten om de eerste vijftig bladzijden te lezen. Gelukkig kwam er later in het verhaal meer actie in voor en toen werd het boek ook steeds verdrietiger.

Titelverklaring
De titel van het boek is ‘Sonny Boy’. Dit is een bijnaam die Rika aan haar zoon Waldy heeft gegeven. In het boek staat niet duidelijk beschreven waarom ze voor deze naam heeft gekozen, maar de huid van Waldy is een klein beetje getint. Hierdoor lijkt het alsof hij altijd gebruind is door de zon. Deze titel sprak ons wel aan en dit heeft mede onze keuze voor dit boek bepaald.

Personages
Rika Nods is een zelfstandige en beetje opstandige vrouw. Het hele verhaal door doet ze wat ze zelf wil en denkt dat goed is. Rika is een moeder van in totaal vijf kinderen. Het hele verhaal draait om Rika, Waldemar en Waldy.

Waldemar komt uit Suriname en is de man van Rika. In Nederland werd hij vaak raar aangekeken vanwege zijn donkere huidskleur. Maar toch bekijkt hij het leven altijd positief. Waldemar wordt in het boek beschreven als gastvrij en vriendelijk. Daarnaast is hij een goede zwemmer. In Suriname zwemt hij al van jongs af aan in de rivier naast zijn huis.

Waldy is de zoon van Rika en Waldemar.  Hij aan het begin van het boek geboren, aan het einde van het verhaal is hij veertig. Hij is avontuurlijk, heeft een hekel aan school en houdt net als zijn vader van zwemmen.

Bertha, Jan, Henk en Wim zijn de andere vier kinderen van Rika. Zij was voor Waldemar getrouwd met Willem van de Lans. Samen kregen ze deze vier kinderen. Nadat Rika was weggegaan bij haar gezin, had Willem het zijn kinderen verboden nog contact te hebben met hun moeder. Rika probeerde het contact echter wel te behouden door brieven en cadeautjes naar haar kinderen te sturen. Zo wilde ze laten weten dat ze nog aan hun denkt.

Perspectief, setting en open plekken
Sonny Boy is geschreven in een personaal perspectief. Het verhaal is een biografie dus de verteller weet niet meer dan de personages in het boek. De vele brieven en persoonlijke gedachtes zijn in het ik-perspectief geschreven.

Het verhaal begint in 1923 in Suriname. Het verhaal van de jonge Waldemar wordt eerst verteld. Zijn moeder wil graag dat Waldemar gaat studeren in Nederland en zo vertrekt hij richting Den Haag. Daarna lezen we over Rika. Hoe zij is verhuisd van Goeree Overflakkee naar Den Haag en daar haar nieuwe liefde Waldemar vond. Het strand en de pier van Scheveningen werden goed beschreven. Op de voorkant is hier ook een foto van te zien. Samen krijgen ze een zoon, Waldy. In 1940 begint de oorlog en in 1943 worden Rika en Waldemar beide naar Duitsland vervoerd. Waldy gaat naar Amsterdam om verder op te groeien bij zijn oom en tante. Hij mist zijn ouders heel erg en is constant op zoek naar informatie over zijn ouders. Maar nadat ze zijn weggevoerd naar Duitsland heeft hij Rika en Waldemar nooit meer gezien.
Het verhaal heeft voor ons geen open plekken. Alles is aan het einde van het boek duidelijk beschreven.  

Oordeel met onderbouwing
Het boek vonden wij erg tegenvallen. We hadden het boek heel anders verwacht. Er kwam weinig actie en spanning in voor. Dit kwam vooral door de vele beschrijvingen en brieven over het dagelijkse leven van Rika. Dit schreef Rika aan Bertha toen het contact tussen Rika en haar oude gezin niet sterk was:

Henk ziet er prachtig uit, hoor, ik vind hem knapper geworden. Hij heeft heerlijk bij ons gegeten en gezellig theegedronken. Hij was zonder zijn neef, wat ik heel prettig vond.

Veel van deze brieven of gedachtes lijken op elkaar waardoor het verhaal erg langdradig en saai kan zijn. Later in het verhaal kwam er gelukkig wat meer tempo in en werd het ook boeiender. Vooral toen Rika en Waldemar in het concentratiekamp zaten. Aan het einde staat dit stukje geschreven:

Waldy’s ouders waren spoorloos verdwenen, samen met al die miljoenen andere mensen die nooit meer terugkeerden uit het oosten. Want gedurende het eerste jaar na afloop van de Tweede Wereldoorlog was het langzaam tot de wereld doorgedrongen dat zich in nazi-Duitsland iets onvoorstelbaars had voltrokken.

Wat we wel erg positief vinden, is dat alles zo gedetailleerd beschreven is. Hierdoor kon je je goed inbeelden hoe Rika, Waldemar en Waldy zich voelden.   


Deel B individueel

Discussie
De discussie in ons groepje verliep goed. We waren het eigenlijk altijd met elkaar eens. We hebben besloten om tussen twee toetsen in de toetsweek het boek te bespreken. Dit was misschien niet het allerbeste moment, iedereen wilde nog even voor zijn toets leren. Daardoor zijn we rustig boven aan het lijstje begonnen, maar toen we zagen dat onze toetsen bijna begonnen, hebben we de punten van perspectief, setting en open plekken een beetje afgeraffeld. De andere punten hebben we wel goed met elkaar kunnen bespreken.

Wat heb je geleerd?
Ik vind lezen niet zo leuk. Als ik een keer voor mijn plezier (moet van mijn moeder) een boek lees, dan is dat zeker geen non-fictie literatuur. Een boek moet voor mij ook vanaf het begin direct  spannend zijn, zodat ik gelijk in het verhaal kom. Anders leg ik het boek na twintig bladzijden alweer weg en raak ik het nooit meer aan. Ik heb geleerd om door te zetten met lezen, terwijl ik dit boek helemaal niet leuk vond.

Leesniveau
Sonny Boy heeft leesniveau 3. Ik kon redelijk met dit leesniveau overweg, ik snapte alle woorden en zinnen, maar ik merkte wel dat ik wat langer over dit boek deed dan normaal. Het boek heeft volle bladzijdes met kleine lettertjes waardoor het wel leek alsof ik een uur over één bladzijde deed.


Ik heb nog geen idee welk boek ik de volgende keer wil gaan lezen. Ook weet ik nog niet welk leesniveau het volgende boek zal hebben. Ik denk niet veel hoger dan dit, omdat ik dan wel erg lang over het boek ga doen.