Deel A gezamenlijk
Verwachtingen
Onze
verwachtingen over het boek Sonny Boy kwamen erg overeen. We hoopten op een
spannend boek over een jongen die opgroeit in oorlogstijd. De flaptekst van het
boek gaf ook de indruk dat het een boek met spanning was. Er staat zelfs
geschreven:
Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, en
besluiten ze joden in huis te nemen – met alle consequenties van dien.
Jammer genoeg
kwam er weinig spanning in het boek voor. Vooral het begin vonden we alle vier erg
langdradig en het was echt doorzetten om de eerste vijftig bladzijden te lezen.
Gelukkig kwam er later in het verhaal meer actie in voor en toen werd het boek
ook steeds verdrietiger.
Titelverklaring
De titel van
het boek is ‘Sonny Boy’. Dit is een bijnaam die Rika aan haar zoon Waldy heeft
gegeven. In het boek staat niet duidelijk beschreven waarom ze voor deze naam
heeft gekozen, maar de huid van Waldy is een klein beetje getint. Hierdoor lijkt
het alsof hij altijd gebruind is door de zon. Deze titel sprak ons wel aan en
dit heeft mede onze keuze voor dit boek bepaald.
Personages
Rika Nods is
een zelfstandige en beetje opstandige vrouw. Het hele verhaal door doet ze wat
ze zelf wil en denkt dat goed is. Rika is een moeder van in totaal vijf
kinderen. Het hele verhaal draait om Rika, Waldemar en Waldy.
Waldemar
komt uit Suriname en is de man van Rika. In Nederland werd hij vaak raar
aangekeken vanwege zijn donkere huidskleur. Maar toch bekijkt hij het leven
altijd positief. Waldemar wordt in het boek beschreven als gastvrij en
vriendelijk. Daarnaast is hij een goede zwemmer. In Suriname zwemt hij al van
jongs af aan in de rivier naast zijn huis.
Waldy is de
zoon van Rika en Waldemar. Hij aan het
begin van het boek geboren, aan het einde van het verhaal is hij veertig. Hij
is avontuurlijk, heeft een hekel aan school en houdt net als zijn vader van
zwemmen.
Bertha, Jan,
Henk en Wim zijn de andere vier kinderen van Rika. Zij was voor Waldemar
getrouwd met Willem van de Lans. Samen kregen ze deze vier kinderen. Nadat Rika
was weggegaan bij haar gezin, had Willem het zijn kinderen verboden nog contact
te hebben met hun moeder. Rika probeerde het contact echter wel te behouden door
brieven en cadeautjes naar haar kinderen te sturen. Zo wilde ze laten weten dat
ze nog aan hun denkt.
Perspectief,
setting en open plekken
Sonny Boy is
geschreven in een personaal perspectief. Het verhaal is een biografie dus de
verteller weet niet meer dan de personages in het boek. De vele brieven en
persoonlijke gedachtes zijn in het ik-perspectief geschreven.
Het verhaal
begint in 1923 in Suriname. Het verhaal van de jonge Waldemar wordt eerst
verteld. Zijn moeder wil graag dat Waldemar gaat studeren in Nederland en zo
vertrekt hij richting Den Haag. Daarna lezen we over Rika. Hoe zij is verhuisd
van Goeree Overflakkee naar Den Haag en daar haar nieuwe liefde Waldemar vond.
Het strand en de pier van Scheveningen werden goed beschreven. Op de voorkant
is hier ook een foto van te zien. Samen krijgen ze een zoon, Waldy. In 1940
begint de oorlog en in 1943 worden Rika en Waldemar beide naar Duitsland
vervoerd. Waldy gaat naar Amsterdam om verder op te groeien bij zijn oom en
tante. Hij mist zijn ouders heel erg en is constant op zoek naar informatie
over zijn ouders. Maar nadat ze zijn weggevoerd naar Duitsland heeft hij Rika
en Waldemar nooit meer gezien.
Het verhaal
heeft voor ons geen open plekken. Alles is aan het einde van het boek duidelijk
beschreven.
Oordeel
met onderbouwing
Het boek
vonden wij erg tegenvallen. We hadden het boek heel anders verwacht. Er kwam
weinig actie en spanning in voor. Dit kwam vooral door de vele beschrijvingen
en brieven over het dagelijkse leven van Rika. Dit schreef Rika aan Bertha toen
het contact tussen Rika en haar oude gezin niet sterk was:
Henk ziet er prachtig uit, hoor, ik vind hem
knapper geworden. Hij heeft heerlijk bij ons gegeten en gezellig theegedronken.
Hij was zonder zijn neef, wat ik heel prettig vond.
Veel van
deze brieven of gedachtes lijken op elkaar waardoor het verhaal erg langdradig
en saai kan zijn. Later in het verhaal kwam er gelukkig wat meer tempo in en
werd het ook boeiender. Vooral toen Rika en Waldemar in het concentratiekamp
zaten. Aan het einde staat dit stukje geschreven:
Waldy’s ouders waren spoorloos verdwenen,
samen met al die miljoenen andere mensen die nooit meer terugkeerden uit het
oosten. Want gedurende het eerste jaar na afloop van de Tweede Wereldoorlog was
het langzaam tot de wereld doorgedrongen dat zich in nazi-Duitsland iets
onvoorstelbaars had voltrokken.
Wat we wel
erg positief vinden, is dat alles zo gedetailleerd beschreven is. Hierdoor kon
je je goed inbeelden hoe Rika, Waldemar en Waldy zich voelden.
Deel B individueel
Discussie
De discussie
in ons groepje verliep goed. We waren het eigenlijk altijd met elkaar eens. We
hebben besloten om tussen twee toetsen in de toetsweek het boek te bespreken.
Dit was misschien niet het allerbeste moment, iedereen wilde nog even voor zijn
toets leren. Daardoor zijn we rustig boven aan het lijstje begonnen, maar toen
we zagen dat onze toetsen bijna begonnen, hebben we de punten van perspectief,
setting en open plekken een beetje afgeraffeld. De andere punten hebben we wel
goed met elkaar kunnen bespreken.
Wat heb
je geleerd?
Ik vind
lezen niet zo leuk. Als ik een keer voor mijn plezier (moet van mijn moeder)
een boek lees, dan is dat zeker geen non-fictie literatuur. Een boek moet voor
mij ook vanaf het begin direct spannend
zijn, zodat ik gelijk in het verhaal kom. Anders leg ik het boek na twintig
bladzijden alweer weg en raak ik het nooit meer aan. Ik heb geleerd om door te
zetten met lezen, terwijl ik dit boek helemaal niet leuk vond.
Leesniveau
Sonny Boy
heeft leesniveau 3. Ik kon redelijk met dit leesniveau overweg, ik snapte alle
woorden en zinnen, maar ik merkte wel dat ik wat langer over dit boek deed dan
normaal. Het boek heeft volle bladzijdes met kleine lettertjes waardoor het wel
leek alsof ik een uur over één bladzijde deed.
Ik heb nog
geen idee welk boek ik de volgende keer wil gaan lezen. Ook weet ik nog niet
welk leesniveau het volgende boek zal hebben. Ik denk niet veel hoger dan dit,
omdat ik dan wel erg lang over het boek ga doen.